κείμενο που μοιράστηκε στις 28.5.09 κατά τη διάρκεια παρέμβασης στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα και τη γύρω περιοχή
οι μάσκες έπεσαν για τα καλά…
«να πολεμάς αυτούς που θέλουν να ζήσουν μια ήσυχη ζωή.
Eίναι αδίστακτοι»
Τα γεγονότα που έχουν διαδραματιστεί τις τελευταίες εβδομάδες στην ευρύτερη περιοχή μας είναι τόσο ξεκάθαρα έτσι ώστε να μιλάνε από μόνα τους: η ρατσιστική συγκέντρωση της 9 Μάη στην Ομόνοια που καλέστηκε από τους παρακρατικούς νεοναζί της Χρυσής Αυγής ( με την υπογραφή «επιτροπών ελλήνων κατοίκων») και η επίθεση που εξαπέλυσαν – αντάμα όπως πάντα με τις διμοιρίες των ματ- στο κατειλημμένο κτίριο του παλιού εφετείου της οδού Σωκράτους όπου έχουν βρει στέγη εκατοντάδες μετανάστες και πρόσφυγες. Η αστυνομική κατοχή ολόκληρων γειτονιών με αποκορύφωμα την κατασταλτική επιχείρηση της 20ης Μάη όπου εκατοντάδες ένστολοι και μη μπάτσοι στρατοπέδευσαν σ’ όλη σχεδόν την οδό Αχαρνών και προχώρησαν σε εκατοντάδες ελέγχους και προσαγωγές και δεκάδες συλλήψεις και από την οποία πυροδοτήθηκε η δίκαιη οργή των μεταναστών. Οι 46 συλλήψεις και οι ξυλοδαρμοί που ακολούθησαν τη μαχητική διαδήλωση της 22ης Μάη. Η εμπρηστική επίθεση που εξαπολύθηκε το ίδιο βράδυ εναντίον ενός μουσουλμανικού χώρου λατρείας στη πλατεία Αττικής και είχε σαν απολογισμό 5 τραυματίες μετανάστες. Οι τραμπουκισμοί από τους κουραδόμαγκες της «επιτροπής κατοίκων και καταστηματαρχών» στον Άγιο Παντελεήμονα εναντίον αριστερών και τα πογκρόμ εναντίον των μεταναστών που εξαπέλυσαν (πάντοτε με την αρωγή και την ανοχή της αστυνομίας) στις 23 και 24 Μάη.
Όλα αυτά είναι τόσο κραυγαλέα που είναι αδύνατον να παρερμηνευτούν. Μέσα σ’ αυτή τη συνθήκη δεν υπάρχει χώρος για σιωπή και ουδετερότητα. Οι ρατσιστές, οι χουντικοί και οι νοικοκυραίοι της «επιτροπής κατοίκων και καταστηματαρχών» του Αγίου Παντελεήμονα, συντασσόμενοι μαζί με τους παρακρατικούς φασίστες πιστεύουν ότι ήρθε η στιγμή για αναπτύξουν έργο σαν τα σύγχρονα τάγματα εφόδου αυτού του μικρομεσαίωνα. Τα αιτήματα των πλέον δουλικών και θρασύδειλων υπηκόων συμπίπτουν με τους κρατικούς σχεδιασμούς που περιλαμβάνουν «επιχειρήσεις σκούπα», ξυλοδαρμούς, συλλήψεις και βασανιστήρια μεταναστών. Αυτοί που απαιτούν ησυχία, τάξη και ασφάλεια ονειρεύονται απαρτνχάιντ, νύχτες των κρυστάλλων και κρεματόρια.
Εμείς από την πλευρά μας δε θα κουραστούμε να τους θυμίζουμε έμπρακτα τα αυτονόητα. Η ρατσιστική βία των «αγανακτισμένων κατοίκων» και των νεοναζί φίλων τους, η αστυνομική κατοχή και τα πογκρόμ εναντίον ανθρώπων που βιώνουν την πιο στυγνή καταπίεση και εκμετάλλευση και έχουν ξενιτευτεί για να δραπετεύσουν από τη στρατιωτική κατοχή των χωρών τους (στην οποία το ελληνικό κράτος συμμετέχει ενεργά) θα βρίσκουν πάντοτε απέναντι τους έναν αστάθμητο παράγοντα: την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων, την αντιρατσιστική και αντιφασιστική δράση εναντίον όλων των υπερασπιστών της φαντασιόπληκτης «καθαρότητας και ανωτερότητας της φυλής», τον συλλογικό και αυτοοργανωμένο αγώνα για ένα κόσμο απελευθερωμένο από σύνορα, κράτη, θεούς, αφέντες και καταπιεστές. Αυτός ο παράγοντας θα καθορίσει και την έκβαση αυτής της κοινωνικής-ταξικής σύγκρουσης…
οι γειτονιές και οι πλατείες ανήκουν σ’ αυτούς που τις ζουν
ρατσιστές νοικοκυραίοι και παρακρατικοί φασίστες
πίσω στις τρύπες σας!
Αναρχικοί/ες- Αντιεξουσιαστές/τριες-Αντιφασίστες/τριες
