Προ ολίγων ημερών υπέπεσε στην αντίληψή και στα χέρια μας διαβιβαστικό (τμήμα του οποίου φαίνεται παραπάνω στη φωτογραφία), που αναφέρεται σε δύο άτομα για παραβάσεις του π.κ., με έναν εξ αυτών να δηλώνει ως διεύθυνση μόνιμου τόπου κατοικίας την Αχαρνών 82, Αθήνα, και μάλιστα χαρακτηριστικά μέσα σε παρένθεση αναφέρεται «κτίριο που τελεί υπό κατάληψη», δηλαδή τη Villa Amalias. Το περί ου ο λόγος στοιχείο, που είτε προέκυψε από την κατάθεση του συλληφθέντα, έχοντας ιδία γνώση ή έπειτα από παρότρυνση κάποιου δικηγορίσκου (έχει ξανασυμβεί και στο παρελθόν), είτε από τη διάθεση των αστυνομικών αρχών να προσδώσουν  στην κατάθεση έναν παραπάνω λόγο ανησυχίας και επικινδυνότητας του υποκειμένου προς τις δικαστικές αρχές, ειλικρινά μας αφήνει αδιάφορους ως προς τη σοβαρότητα του θέματος, πλην όμως διερωτώμενους για το αν υπάρχει κάτι άλλο από πίσω. Να το ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το σημείο πως σε καμία περίπτωση δε θέλουμε να «δώσουμε» με αυτήν μας την κίνηση τον «υποτιθέμενο κάτοικο» της Αχαρνών 82, για αυτό και αποκρύπτουμε τα στοιχεία της ταυτότητάς του από τη βορά της κοινής θέας, μιας και η αστυνομία σίγουρα γνωρίζει ότι η διεύθυνση αυτή, ως τόπος κατοικίας του, δεν ισχύει. Ας μη στρουθοκαμηλίζει επ’ αυτού.

Οι καιροί, εδώ και ανυπολόγιστο πλέον χρόνο, είναι χαλεποί και οι άνθρωποι ολοένα και περισσότερο πονηροί. Ποτέ δε γνωρίζεις για τι και πως, με ποιο τίμημα, από ποιο ιδεολογικό υπόβαθρο και σε τι βάθος, μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει μια ανυπόστατη πληροφορία, για να προκαλέσει  και να επιτύχει την εκάστοτε φαντασίωσή του και τον εκάστοτε σκοπό του.

Εν προκειμένω «οι γαμπροί της Villas» είναι πολλοί. Από το κράτος που θέλει να δείξει  έργο προχωρόντας  το ολοκληρωτικό του σχέδιο για πλήρη έλεγχο των πάντων, και δη αυτών που τάσσονται εχθροί του. Από το δήμο, που το φιλέτο της Αχαρνων να παραμένει στα χέρια των καταληψιών και όχι στα χέρια κάποιου κατασκευαστή και στις τσέπες του δήμου. Από τις επιτροπές των «αγανακτισμένων» ρατσιστών κατοίκων της περιοχής, που η Villa και οι άνθρωποί της στέκονται ένα ακόμη εμπόδιο στο να μη μετατραπεί η περιοχή σε σύγχρονο καναδά (αύγουστος 1918 – ρατσιστικά πογκρομ καναδών προς τους slackers, δηλαδή τεμπελχανάδες έλληνες μετανάστες), μέχρι τα φασιστάκια όλων των ειδών, που θέλουν για ευνόητους λόγους τη μη ύπαρξή μας... όπως και εμείς φυσικά για αυτούς.

Οι καιροί είναι χαλεποί και οι άνθρωποι ακόμη πιο πονηροί. Αφορμές θα υπάρξουν ή θα εφευρεθούν από όλους αυτούς, ούτως ώστε να ξεφορτωθούν χώρους σαν τη Villa. Αλλά, το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό, η Villa, και η κάθε Villa, δεν είναι τέσσερα ντουβάρια (σαν τα κεφάλια των «γαμπρών»), από τσιμέντο και τούβλα. Η Villa, και η κάθε Villa, είναι το σώμα και η ψυχή όλων αυτών των ανθρώπων που τη στήριξαν, τη στηρίζουν και θα τη στηρίξουν και θα πολεμήσουν γι αυτή. Και είμαστε πολλοί. Και γινόμαστε ολοένα περισσότεροι.

Villa Amalias - 3/9/12