ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΕΜΠΡΗΣΤΗΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ
Παρασκευή 13 Ιουλίου δέχεται εμπρηστική επίθεση το κτίριο
της Κατάληψης Δράκα, με αποτέλεσμα ο πρώτος όροφος του κτιρίου να γίνει στάχτη.
Το κτίριο βρισκόταν στην ευθύνη του Νοσοκομείου Κέρκυρας, η
διοίκηση του οποίου το είχε παραμελημένο και αφημένο να ρημάζει επί δεκαετίες.
Ήδη από τον καιρό που λειτουργούσε ως ΤΕΕ Νοσηλευτικής ήταν σε άθλια κατάσταση,
με τη στέγη να στάζει και σοβάδες να πέφτουν από τα ταβάνια. Αυτός άλλωστε ήταν
και ο λόγος που η διευθύντρια του ΤΕΕ ζητούσε επίμονα τη μεταστέγαση του
κτιρίου. Από τη στιγμή που καταλάβαμε το κτίριο, προβήκαμε με δικό μας κόπο,
χρόνο και έξοδα σε εργασίες επισκευής και συντήρησης, οι οποίες το κατέστησαν
βιώσιμο. Ταυτόχρονα, ο χώρος έπαψε να είναι ένα άψυχο και άδειο κτίριο, ένα
απλό “περιουσιακό στοιχείο” του κράτους, κλειστό και άχρηστο για την κοινωνία,
και απέκτησε ζωή. Αφενός προσέφερε στέγη σε πολλούς που την χρειάστηκαν,
αφετέρου μετατράπηκε σε ανοιχτό κοινωνικό χώρο, προσβάσιμο σε όλους όσους
ήθελαν είτε να συμμετάσχουν στις συνελεύσεις του, είτε να παρακολουθήσουν
προβολές, εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, αυτοοργανωμένα μαθήματα, να βοηθήσουν
στην καλλιέργεια του μποστανιού, να ψυχαγωγηθούν στο πολιτικό καφενείο.
Ξαφνικά, μετά τον εμπρησμό και την καταστροφή του κοινωνικού
αυτού χώρου, η διοίκηση του νοσοκομείου ανακοινώνει ότι προτίθεται να τον
“αξιοποιήσει”, πράγμα που φαντάζει πολύ εντυπωσιακό, αν αναλογιστούμε πόσο
“νοιάστηκε” για το κτίριο, πριν αυτό αποκτήσει κοινωνικό χαρακτήρα. Το όψιμο
αυτό ενδιαφέρον του κράτους δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Τι κι αν το Γενικό
Νοσοκομείο Κέρκυρας είναι σε άθλια κατάσταση, με απλήρωτους εργαζόμενους,
ελλείψεις σε προσωπικό, ιατροφαρμακευτικό υλικό και αναλώσιμα; Τι κι αν χρεώνει
5 ευρώ το κεφάλι για μια επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία; Τι κι αν τα νοσοκομεία
έχουν χρέη εκατομμυρίων; Το κράτος είναι πάντα πρόθυμο να εξασφαλίσει
χρηματοδότηση για να βάλει λουκέτο σε έναν κοινωνικό και πολιτικό χώρο. Βρίσκει
επίσης χρήματα για να πληρώνει ιδιωτική εταιρία security για να φυλάει ένα καμένο
κτίριο, μην τυχόν και μπούμε να το καθαρίσουμε ή να το επισκευάσουμε. Τι κι αν το
Νοσοκομείο της Κέρκυρας χρειάστηκε δεκαετίες για να κατασκευαστεί; Στην
Κατάληψη Δράκα ο εργολάβος είναι έτοιμος να αναλάβει από αύριο κιόλας. Φαίνεται
ότι για τη διοίκηση του νοσοκομείου είναι σημαντικότερες οι “συνεργασίες” με
εργολάβους από την υγεία όσων είχαν την ατυχία να χρειαστούν τις υπηρεσίες του
Νοσοκομείου Κέρκυρας.
Σε ένα κτίριο χωρίς ρεύμα δεν μπορεί να υπάρξει
βραχυκύκλωμα. Σε ένα κτήριο που ήταν άδειο τη στιγμή της φωτιάς, δεν μπορεί να
υπάρξει “ανθρώπινο λάθος”. Σε μια Παλιά Πόλη με παμπάλαια κτίρια και σάπιες
ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, είναι αστείο να συμβαίνει “βραχυκύκλωμα” σε μία
πολιτική κατάληψη στέγης με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά στην οποία υπήρχε
συνεχής παρουσία κόσμου. Ειδικά όταν το “βραχυκύκλωμα” συμβαίνει μέσα στο
ελάχιστο χρονικό διάστημα που κανείς δεν υπήρχε στο κτίριο. Οι συμπτώσεις
τελειώνουν όταν η πυροσβεστική φτάνει στο σημείο της φωτιάς και ψάχνει να βρει
βασικά εργαλεία κατάσβεσης και δεν μπορεί να ταιριάξει τους σωλήνες πυρόσβεσης
μεταξύ τους. Οι αυταπάτες τελειώνουν όταν οι ασφαλίτες στέκονται μπροστά σε
έναν χώρο που καίγεται και μοναδικό μέλημά τους είναι να μάθουν την ταυτότητα
των διαμενόντων, αντί την ταυτότητα του πιθανού εμπρηστή. Πράγμα που εξηγεί την
“επιτυχία” τους στην ανεύρεση των εμπρηστών της Κατάληψης Ελαία και της
εβραϊκής συναγωγής τον Απρίλιο του 2011.
Δεν πιστεύουμε στις συμπτώσεις. Δεν ξεχνάμε τα ψεύτικα
τηλεφωνήματα στην πυροσβεστική κατά το παρελθόν ότι δήθεν η κατάληψη καίγεται.
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις εθνικιστικές απειλές και τη στοχοποίηση της
κατάληψης μέσω διαδικτύου. Δεν ξεχνάμε τη λάσπη και τα ψεύδη των τοπικών
μίντια. Θυμόμαστε ακόμη τις επισκέψεις έξω από το χώρο της κατάληψης του
διοικητή του νοσοκομείου με
διάφορους γραβατωμένους.
Είναι πολλοί αυτοί που ενοχλούνται από την ύπαρξη στο κέντρο
της πόλης ενός αυτοοργανωμένου κοινωνικού χώρου με ελευθεριακά προτάγματα. Δεν
είναι καιροί για ανθρώπους που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Δεν είναι
καιροί για ανθρώπους με συνείδηση. Είναι καιροί για φόβο, παραίτηση, ατομισμό,
αποξένωση. Είναι καιροί καταστολής, εξαθλίωσης, υποταγής και ξεπουλήματος της
δημόσιας περιουσίας.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΡΑΚΑ
Κατάληψη Δράκα
Κείμενο της Κατάληψης Δράκα (Κέρκυρα) για την εμπρηστική επίθεση που δέχτηκε το βράδυ της 13ης Ιούλη.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΦΩΤΙΑ, ΗΤΑΝ ΕΜΠΡΗΣΜΟΣ
Παρασκευή
13/7 ώρα 8.30 το απόγευμα. Η κατάληψη Δράκα που βρίσκεται στην Λεωφόρο
Αλεξάνδρας 15 παραδίδεται στις φλόγες, και παρά το γεγονός ότι η πυροσβεστική
απέχει μόλις 100 μέτρα το κτίριο προλαβαίνει να καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς.
Ευτυχώς οι απώλειες περιορίζονται στις υλικές.
Τα αίτια
είναι γνωστά και δεν είναι αυτά που ενδεχομένως θα προβάλουν οι μπάτσοι, οι πυροσβέστες
και όποιος άλλος εμπλακεί στη διερεύνηση του γεγονότος. Δεν είναι ανάγκη να μας
εξηγήσουν, ξέρουμε.
Είναι γνωστό
ότι κάθε Τρίτη είχαμε πολιτικό καφενείο ανοιχτό σε όλους και όλες, που λειτουργεί
με ελεύθερη συνεισφορά.
Είναι γνωστό
ότι όλο και περισσότερος κόσμος πλαισίωνε την ανοιχτή συνέλευση του σπιτιού
κάθε Τετάρτη βράδυ.
Είναι γνωστό
ότι στο χώρο της κατάληψης έγιναν πάμπολλες προβολές.
Είναι γνωστό
ότι γίνονταν μαθήματα ισπανικών.
Είναι γνωστό
ότι λειτουργούσε αυτοοργανωμένο κουρείο, χωρίς αντίτιμο.
Είναι γνωστό
ότι έγιναν πολλά αφιερώματα σε διάφορες δημιουργικές τάσεις και πτυχές.
Είναι γνωστό
ότι έγιναν βιβλιοπαρουσιάσεις.
Είναι γνωστό
ότι μόνοι μας επιδιώξαμε και καταφέραμε να κάνουμε το κτίριο κατοικήσιμο,
βελτιώνοντας όσα περισσότερα προβλήματα υπήρχαν και είχαν δημιουργηθεί από την
χρόνια εγκατάλειψη.
Είναι γνωστό
ότι καταφέραμε στο κέντρο της πόλης να φτιάξουμε μποστάνι με κηπευτικά.
Είναι γνωστό
ότι αποτέλεσε στέγη για αυτούς και αυτές που αντιλαμβάνονται ότι τα βασικά στην
επιβίωση δεν γίνεται να έχουν αντίτιμο.
Είναι γνωστό
ότι συμμετείχαμε σε απεργίες, κινήματα, και κάθε είδους δράση που στόχο είχε
την βελτίωση της κοινωνικής πραγματικότητας.
Είναι γνωστό
ότι αναπτύξαμε σχέσεις αλληλεγγύης, συντροφικότητας, ισότητας, ελευθερίας.
Είναι γνωστό
ότι όλη η πορεία, η δράση, η αντίληψη, ο τρόπος λειτουργίας μας μόνο εχθρικά
μπορούν να εκληφθούν από το κράτος και το παρακράτος, άλλωστε αυτά τα δύο είναι
ακριβώς το ίδιο νόμισμα.
Ίσως πουν πως
πρόκειται για βραχυκύκλωμα, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως αυτό δεν γίνεται να συμβεί
όταν δεν έχεις ρεύμα, ιδιαίτερα όταν την ώρα της πυρκαγιάς υπάρχει διακοπή
ηλεκτροδότησης.
Ίσως πουν πως
πρόκειται για ξεχασμένο τσιγάρο, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως δεν ήταν κανείς μέσα
την ώρα της φωτιάς.
Ίσως πουν πως
ευθυνόμαστε εμείς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως όλοι
όσοι ασχοληθήκαμε με το εγχείρημα δεν θα επιτρέπαμε ποτέ και για κανένα λόγο να
συμβεί οτιδήποτε, αλλά θα τον προασπίζαμε με κάθε κόστος.
Ξέρουν
επίσης, όπως ξέρουμε κι εμείς, πως ξεκάθαρα πρόκειται για εμπρησμό. Ό,τι και να
πουν όλοι αυτοί, δεν πρόκειται να μας αλλάξουν γνώμη.
Είναι γνωστά
τα συμφέροντα που ήθελαν να εκμεταλλευτούν το κτίριο.
Είναι γνωστό
ότι οι νεοναζί της χρυσής αυγής θέλουν να ανοίξουν γραφεία στη Λεωφόρο
Αλεξάνδρας.
Είναι γνωστό
ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν καεί από εμπρησμό 3 κτίρια στην πόλη της
Κέρκυρας: η κατάληψη Ελαία, η εβραϊκή συναγωγή και τώρα η κατάληψη Δράκα. Να
θυμήσουμε επίσης πως οι αυτουργοί δεν βρέθηκαν ποτέ και κυκλοφορούν ακόμη
ελεύθεροι.
Αυτό που ίσως
δεν είναι γνωστό είναι πως η κατάληψη Δράκα δεν είναι ούτε τα ντουβάρια, ούτε
τα πατώματα, τα οποία ούτως ή άλλως δεν έχουμε καμία διάθεση να εγκαταλείψουμε
(και σκοπεύουμε εφόσον είναι εφικτό να αποκαταστήσουμε το συντομότερο δυνατόν).
Δράκα είναι οι ιδέες μας, οι σχέσεις μας, είναι ο κόσμος που οραματιζόμαστε και
προσπαθούμε να χτίσουμε, είναι όλοι και όλες όσες στάθηκαν στο εγχείρημα, είναι
ο κόσμος με τον οποίο μοιραζόμαστε κοινές αξίες, είμαστε εμείς, κι αυτά είναι
υλικά πυρίμαχα.
Το έχουμε ξαναπεί, αλλά μάλλον δε μας πίστεψαν, οπότε ας το επαναλάβουμε:
“Όσοι
προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την
κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα ούτε οι αλληλέγγυοι
-εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό
χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν
είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε τις επιθέσεις του κράτους και του
παρακράτους στο χώρο μας (που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι
απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα
απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν
πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως
συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο
μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.”
Να γνωρίζει
λοιπόν τόσο το κράτος, όσο και το μακρύ του χέρι, το παρακράτος, πως είμαστε
εδώ για να μείνουμε. Καμία φωτιά, κανένα συμφέρον, καμία επιβολή δεν πρόκειται
να μας πτοήσει. Γνωρίζαμε από πριν το κόστος και τον κίνδυνο τον επιλογών μας.
Δεν περιμέναμε βεβαίως πως ήταν δυνατός ο εμπρησμός της κατάληψης σε έναν από τους
κεντρικότερους δρόμους του νησιού και μάλιστα όσο είναι ακόμα μέρα. Αλλά μαθαίνουμε
από τα λάθη μας, δενόμαστε ακόμα περισσότερο από τη θλίψη μας και πεισμώνουμε
ακόμα περισσότερο από τις επιθέσεις που δεχόμαστε.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ,
ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΞΕΚΙΝΑΝΕ
Κατάληψη Δράκα
draka.squat.gr