και στην πατησίων και στην αχαρνών και παντού, να τσακίσουμε τον φασισμό

Τη Δευτέρα 24/9 μερικές δεκάδες ρατσιστών και ύστερα από κάποιο κάλεσμα μιας "επιτροπής κατοίκων" μαζεύτηκαν στην περιοχή της πλ. Αμερικής με σκοπό να τρομοκρατήσουν μετανάστες που ζουν στη γειτονιά εστιάζοντας στο χώρο που στεγάζονται τα γραφεία της τανζανικής κοινότητας απειλώντας όσους βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο χώρο. Την επόμενη μέρα, Τρίτη, μαζεύτηκαν ξανά και αυτή τη φορά επιδόθηκαν σε ένα ρατσιστικό- φασιστικό πογκρόμ σε βάρος μεταναστών: έσπασαν στα γραφεία της κοινότητας της Τανζανίας, εισέβαλαν και έσπασαν μαγαζιά μεταναστών, επιτέθηκαν και κυνήγησαν μετανάστες στους γύρω δρόμους συνεπικουρούμενοι από μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις (ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ και ΜΑΤ) που απέκλεισαν την περιοχή και τους προστάτευαν καθ' όλη τη διάρκεια του επαίσχυντου έργου τους.

Κάτι ανάλογο θέλησαν να κάνουν και σήμερα, Τετάρτη, όπου είχαν εξαγγείλει και νέα ρατσιστική συγκέντρωση. Επίσης το πρωί μια ομάδα από θρασύδειλα φασιστοειδή πήγε στο 8ο γυμνάσιο στην οδό Νικοπόλεως για να τρομοκρατήσει μετανάστες μαθητές που βρίσκονταν στο σχολείο τους. Ως απάντηση στα γεγονότα των προηγούμενων ημερών, αναρχικοί, αντιφασίστες και αντιρατσιστές κατευθύνθηκαν το απόγευμα με πορεία έξω από τα γραφεία της τανζανικής κοινότητας όπου και πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση. Η συγκέντρωση πλαισιώθηκε από μεγάλο αριθμό μεταναστών και μεταναστριών, κυρίως αφρικανών, και από περίοικους. Στη συνέχεια ακολούθησε πορεία μέσα από δρόμους της γειτονιάς με παλμό και δυναμική που κατέληξε στην πλ. Αμερικής όπου οι συγκεντρωμένοι παρέμειναν μέχρι τις 10:30 το βράδυ. Η προγραμματισμένη ρατσιστική συγκέντρωση δεν πραγματοποιήθηκε αφού όλοι κι όλοι μαζεύτηκαν 10 άτομα, την ίδια ώρα που στην πλατεία Αμερικής βρίσκονταν εκατοντάδες.

Όπως φάνηκε και από τη σημερινή κινητοποίηση, για να μην επιτρέψουμε να γίνουν οι γειτονιές μας πεδίο δράσης κάθε λογής ρατσιστών και φασιστικών συμμοριών απαιτείται η κοινή, αλληλέγγυα και άμεση δράση ντόπιων και μεταναστών. Για να προστατέψουμε τις γειτονιές μας από το ρατσιστικό μίσος, για να δημιουργήσουμε αξιοπρεπείς όρους συμβίωσης για όλους βάζοντας τέλος στο αλληλοφάγωμα των πιο φτωχών και αποκλεισμένων που εξυπηρετεί το κράτος και τα αφεντικά, τους πραγματικά υπεύθυνους για τη λεηλασία των ζωών μας.

  αναρχικοί/ες, αντιφασίστες/τριες από την περιοχή

αναδημοσίευση από athens indymedia

Τόση δημοκρατία έχουμε να δούμε από την χούντα

Στηρίζουμε τους χώρους και τις ομάδες, οι οποίοι λειτουργούν με γνώμονα την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, την αντιιεραρχία και την αντιεμπορευματικότητα. Τέτοια εγχειρήματα είναι οι καταλήψεις, τα στέκια και τα κοινωνικά κέντρα. Η κατάληψη Δέλτα έναι ένα από αυτά, ένας ανοιχτός, κοινωνικός και πολιτικός χώρος με αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά.

απόσπασμα από το κείμενο “απολογίας” των συλληφθέντων συντρόφων στην Κατάληψη Δέλτα

Τα ξημερώματα της 12ης Σεπτέμβρη εξαπολύθηκε, έπειτα από πρωθυπουργική εντολή, μια φαντασμαγορική (βιντεοσκοπημένη, αλλά χωρίς ήχο...) κατασταλτική επιχείρηση εναντίον της κατάληψης Δέλτα στη Θεσσαλονίκη που ολοκληρώθηκε με τη σύλληψη 10 συντρόφων και την προσαγωγή 4 αλληλέγγυων. Μια επιχείρηση κατά τη διάρκεια της οποίας ασκήθηκε ένστολη βία, προκλήθηκαν φθορές στο κτίριο και τις υποδομές του, κατασχέθηκαν χρήματα, προσωπικά αντικείμενα καθώς και εξοπλισμός της κατάληψης. Πρωταγωνιστές αυτού του μπατσο-μιντιακού σόου οι ρόμποκοπ-εκαμίτες. Ο πολιτικός προϊσταμενός τους Δένδιας, ζηλωτής των πογκρόμ με την οργουελική ονομασία “Ξένιος Ζευς” και θιασώτης του δόγματος της “μηδενικής ανοχής για την επιβολή του νόμου και της τάξης”, δεν μπορεί παρά να καμαρώνει για τα στρατεύματά του...

Δύο μέρες αργότερα, η “ανεξάρτητη δικαιοσύνη” έκρινε ένοχους τους 8 συντρόφους και τις 2 συντρόφισσες για τις κατηγορίες της “διατάραξης οικιακής ειρήνης από κοινού, οπλοκατοχής από κοινού, ψευδορκίας, πλαστογράφησης, απείθειας και παράβασης νόμου περί βεγγαλικών” και τους καταδίκασε σε ποινές, με τριετή αναστολή, που κυμαίνονται από τους 3 ως τους 16 μήνες κάθειρξης ενώ επέβαλλε και πρόστιμο συνολικού ύψους 7.950 ευρώ.

Η συγκεκριμένη επιχείρηση πραγματοποιήθηκε δυόμισι μήνες μετά από μια εκστρατεία ενάντια στον ευρύτερο αντιεξουσιαστικό χώρο της Θεσσαλονίκης, η οποία και περιέλαμβανε δεκάδες συλλήψεις και διώξεις, εισβολές στις καταλήψεις Ορφανοτροφείο και Ναδίρ και την απόδοση κατηγοριών για συγκρότηση και συμμετοχή σε ανύπαρκτες “εγκληματικές οργανώσεις”.

Ο πόλεμος ενάντια στις καταλήψεις και όλους τους αυτοοργανωμένους κοινωνικοπολιτικούς χώρους αποτελεί κομμάτι του ολομέτωπου πολέμου που έχει κηρύξει το κράτος και το κεφάλαιο ενάντια στους από κάτω του καπιταλιστικού κόσμου. Ένας πόλεμος ο οποίος μαίνεται και με τη συνδρομή των αναβαθμισμένων θεσμικά, παρακρατικών νεοναζί. Ενδεικτικά, και περιοριζόμενοι στην μετεκλογική περίοδο, στην οποία και προέκυψε η δεξιο-κεντρο-“αριστερή” συγκυβέρνηση μόνιμης έκτακτης ανάγκης, αναφέρουμε: 11 Ιούλη, εμπρηστική επίθεση στην κατάληψη Apertus στο Αγρίνιο. 13 Ιούλη, εμπρησμός της κατάληψης Δράκα στην Κέρκυρα. 7 Αυγούστου, εμπρησμός οχήματος έξω από την κατάληψη Πατησίων & Σκαραμαγκά. 18 Αυγούστου, αστυνομική εκκένωση της κατειλημμένης Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης έπειτα από εντολή του πρώην “συνήγορου του πολίτη”, νυν συνήγορου των “προστατών του πολίτη”-δημάρχου Καμίνη. 6 και 13 Σεπτέμβρη, διαδοχικοί εμπρησμοί του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού του πανεπιστημίου Ρεθύμνου.

Όλα αυτά, σε μια περίοδο έξαρσης της κρατικής και φασιστικής τρομοκρατίας ενάντια στους μετανάστες και τους πρόσφυγες που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει εκατοντάδες συλλήψεις και στοίβαγμα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, δολοφονικές επιθέσεις, λιντζαρίσματα, ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα, φθορές υπαίθριων πάγκων μικροπωλητών, εμπρησμούς σπιτιών και μικρομάγαζων σ' όλοκληρη την επικράτεια. Τα μμε, αφού μόλυναν για δεκαετίες το κοινωνικό σώμα με το ρατσιστικό δηλητήριο σπέρνοντας τον εκφασισμό και ανακήρυξαν σε συνομιλήτη τους νεοναζί που πολιτεύονται πουλώντας προστασία (δηλαδή νταβατζιλίκι), πέφτουν απ' τα σύννεφα και εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους βγάζοντας από το καπέλο τους τον λαγό των “άκρων που απειλούν τη δημοκρατία”. Βάζουν στο ίδιο ζύγι, στο ζύγι του νόμου και όχι σ' εκείνο του δίκιου, την πολύμορφη αντίσταση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και τον αδιαμεσολάβητο αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση με την κλιμακούμενη θρασύδειλη βία των πιστότερων πιτ μπουλ του κεφαλαίου που αποτελούν και τους απεχθέστερους εχθρούς της ανθρώπινης ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Έτσι στρώνεται το χαλί της καταστολής με σκοπό την εμπέδωση της τάξης και της ασφάλειας, έτσι ανοίγεται ο δρόμος στον ολοκληρωτισμό. Μια καταστολή που παρ' όλες τις ρητορείες και τα ιδεολογήματα, ξέρει να ξεχωρίζει τους εχθρούς του κράτους και του κεφαλαίου από τα χαϊδεμένα τους και τις χρυσές εφεδρείες τους: ενδεικτικά, ο θάνατος ακροδεξιού στη Σπάρτη από βόμβα που έσκασε στα χέρια του και η σύλληψη “συναγωνιστή” του που κατείχε στο σπίτι του 60 εμπρηστικούς μηχανισμούς και αφέθηκε τελικά ελεύθερος, δεν σήκωσε το συνήθη κουρνιαχτό των τρομολαγνικών ρεπορτάζ. Άλλωστε, τα “λεβεντόπαιδα” του Μιχαλολιάκου είτε ταυτίζονται είτε συντάσσονται με τα “ένστολα εργαζόμενα παιδιά”, οι ψηφοφόροι του σήμερα που “τηλεφωνούν στη χρυσή αυγή” για να λύσουν τα προβλήματά τους είναι οι τηλεθεατές που μέχρι χθες τα έλυναν τηλεφωνώντας στα κανάλια. Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα....

Η αφαίμαξη και η λεηλασία, η υποτίμηση και η εξαθλίωση βαθαίνουν μαζί με την εμπέδωση του νόμου και της τάξης. Η καπιταλιστική κρίση μας κυκλώνει με την προώθηση του κοινωνικού εκφασισμού και κανιβαλισμού, με τον αστυνομικό στρατό κατοχής και τους ταγματασφαλίτες του 21ου αιώνα, με την επέλαση του θεσμισμένου ρατσισμού και του ολοκληρωτισμού. Η εξουσία περνάει πάνω από τις ζωές μας και μας καλεί να το βουλώσουμε και να υποταχτούμε στις προσταγές με τις οποίες χτίζει το ακόμα πιο επαίσχυντο μέλλον μας. Ζούμε σε καιρούς που μας καλούν να σταθούμε πάνω από την εποχή μας.

Από την κατάληψη Villa Amalias, από τις πολυεθνικές-προλεταριακές γειτονιές του “υποβαθμισμένου κέντρου” της αθηναϊκής μητρόπολης, στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους, στη Θεσσαλονίκη και το Ρέθυμνο, στο Αγρίνιο και την Κέρκυρα και με τα λόγια των συντρόφων της κατάληψης Δέλτα δηλώνουμε ότι είμαστε ένοχοι για το γκρέμισμα των τοιχών της αποξένωσης, για τη θέρμη που πηγάζει από την αυτοοργάνωση και τη συλλογική ζωή, και για το κατά συρροή έγκλημα της πορείας μας προς τα αχαρτογράφητα της ελευθερίας. Και με αυτή την ενοχή θα πορευτούμε.

Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΑΣ...

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!

κατάληψη Villa Amalias

Αθήνα, Σεπτέμβρης 2012

Σημ: Η ιστορία γράφεται με γεγονότα και το γεγονός αυτό καθ' αυτό δεν αποτελεί  άποψη ή θέση. Οι απόψεις, οι θέσεις και οι πρακτικές του ατόμου, και εν συνεχεία του συνόλου, που έχει επιλέξει να  εντάσσεται το άτομο, φαίνονται από τη στάση του και το λόγο του, καθημερινά και στο διηνεκές της ύπαρξής του.

Ανακοίνωση της κατάληψης Δέλτα σχετικά με τα γεγονότα εκκένωσης

ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ

Στις 12/09 στις 6:30 το πρωί επιστρατεύεται όλος ο συρφετός της αστυνομίας για την εκκένωση της κατάληψης Δέλτα. Εκαμ και Ματ εισήλθαν στα δωμάτια που κοιμόντουσαν οι σύντροφοι και φορώντας τους χειροπέδες, τους έριξαν στο πάτωμα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχείρησης ασκήθηκε τόσο λεκτική όσο και σωματική βία. Ένας σύντροφος κρατήθηκε ώστε να είναι παρών στην έρευνα των μπάτσων οι οποίοι όμως του είχαν το κεφάλι στραμμένο στον τοίχο καθιστώντας του αδύνατο να δει οτιδήποτε. Αργότερα αρνήθηκε να υπογράψει την έκθεση έρευνας σε κατοικία και κατάσχεσης. Αργότερα όλοι οι σύντροφοι οδηγήθηκαν στη γαδθ.       

            

Αλληλέγγυος κόσμος συγκεντρώθηκε έξω από το χώρο της κατάληψης και κινούμενος προς αυτήν φωνάζοντας συνθήματα, οι μπάτσοι προσπάθησαν να τον απωθήσουν και ακολούθησε συμπλοκή. Ακολούθησαν τέσσερις προσαγωγές συντρόφων και μετά από πολύωρη αναμονή αφέθηκαν ελεύθεροι.

            

Οι σύντροφοι που μεταφέρθηκαν στη γαδθ οδηγήθηκαν στο υπόγειο του κτηρίου όπου και παρέμειναν εννέα ώρες. Για πολλές ώρες δεν είχανε την παραμικρή ιδέα σχετικά με το κατηγορητήριο και δεν τους επέτρεπαν να πάρουν τηλέφωνα. Όταν τους ανέβασαν στα γραφεία τους ενημέρωσαν για τις εξής κατηγορίες: διατάραξη οικιακής ειρήνης, οπλοκατοχή σε ορισμένους από αυτούς, ψευδορκία σ’έναν και πλαστογράφηση διαβατηρίου σ’εναν απο αυτούς επίσης. Εν συνεχεία οι κατηγορίες αναβαθμίστηκαν από την εισαγγελέα.

           

Στην απολογία  αρνήθηκαν την όποια συνεργασία και δήλωσαν πως ό,τι έχουν να πουν θα το πουν στο δικαστήριο. Στους συντρόφους που δε γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα οι μπάτσοι δυσκόλευαν τη διαδικασία μετάφρασης.

Στην συνεχή άρνηση των συντρόφων να δώσουν αποτυπώματα και παρά το ότι οι κατηγορίες ήταν πλημμεληματικού χαρακτήρα   ο εισαγγελλέας διέταξε ρητά ν’ αποκομισθούν τα αποτυπώματα με κάθε μέσο ασκώντας όση βία χρειαστεί αρκεί να μην τους σπάσουν τα χέρια. Ένας από τους συντρόφους, στο δελτίο συμπλήρωσης αποτυπωμάτων σημείωσε πως τα αποτυπώματα του πάρθηκαν κατόπιν άσκησης βίας. Παρά το γεγονός ότι δεν υφίσταται διάταξη για την άσκηση βίας προς λήψη αποτυπωμάτων, εισαγγελέας και μπάτσοι  επικαλέστηκαν την δικαιολογία ότι κάνουν ανάλογη εφαρμογή της διάταξης για την υποχρεωτική λήψη DNA.

            

Την ίδια μέρα εκτός των τειχών καλέστηκε συνέλευση αλληλεγγύης η οποία αποφάσισε μικροφωνική το απόγευμα που συγκεντρώθηκαν 150 άτομα όπως και συγκέντρωση έξω από τη γαδθ η οποία δεν πραγματοποιήθηκε καθώς η αστυνομία με εντολή της σταμάτησε την κυκλοφορία των λεωφορείων σχεδόν σε όλο το κέντρο της πόλης.

            

Την επομένη, οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στα δικαστήρια, όπου οι μπάτσοι απαγόρευαν την είσοδο των συντρόφων εντός του δικαστηρίου με εντολή εισαγγελέα και την είσοδός τους στην αίθουσα της δίκης λόγω της πολιτικής τους ταυτότητας ως αναρχικοί, καθώς και των συγγενών των κατηγορουμένων. Παρόλαυτα, μεγάλος αριθμός ατόμων συγκεντρώθηκε έξω από τα δικαστήρια εκφράζοντας την αλληλεγγύη του φωνάζοντας συνθήματα. Η απόφαση του προεδρίου στην αίτηση των συντρόφων για τριήμερη αναβολή, απορρίφθηκε καθώς και διατηρήθηκε η κράτησή τους μέχρι και την επομένη. Το βράδυ της ίδιας ημέρας, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση έξω από τη γαδθ με τη συμμετοχή περίπου 70 ατόμων, οι οποίοι παρέμειναν γύρω στα είκοσι λεπτά φωνάζοντας αδιάκοπα συνθήματα. Ακούγοντας τα συνθήματα, οι σύντροφοι μαζί με ποινικούς κρατούμενους εντός της γαδθ, ανταποκρίθηκαν προκαλώντας ένταση μέσα στα κελιά.

         

Την επόμενη μέρα, η δίκη ξεκίνησε κατά τις 2μιση η ώρα, κατά την οποία ο γενικός γραμματέας του τει ψευδώς κατέθεσε ότι το 2007 όταν και ξεκίνησε η κατάληψη ΔΕΛΤΑ, λειτουργούσαν υπηρεσίες του ΤΕΙ εντός αυτής κι όταν ρωτήθηκε από τη δικηγόρο ποιες υπηρεσίες λειτουργούσαν και για σαφείς ημερομηνίες, ο ίδιος με μια επίσης ψευδή κατάθεση δήλωσε ότι τελικά για κάποιον καιρό γινόντουσαν εργασίες στο κτήριο. Ο επόμενος μάρτυρας κατηγορίας  ήταν ένας μπάτσος που δε βρισκόταν την ώρα της εκκένωσης στο κτήριο, αλλά εισήλθε αργότερα. Ο ίδιος και ενώ δεν είχε καμία σχέση με το αλλοδαπών  δήλωσε με βεβαιότητα  ότι το διαβατήριο του συντρόφου είναι πλαστό κάτι το οποίο δεν ισχύει. Εν συνεχεία οι σύντροφοι έκαναν μία πολιτική τοποθέτηση και μετά από κάποιες διακοπές το προεδρείο αποφάνθηκε την ενοχή των κατηγορούμενων προσδίδοντας τους τις εξής κατηγορίες: διατάραξη οικιακής ειρήνης από κοινού, οπλοκατοχή από κοινού, ψευδορκία, πλαστογράφηση, απείθια, παράβαση νόμου περί βεγγαλικών και οι ποινές έχουν ως εξής: σε δύο συντρόφισσες αναγνωρίστηκε μετεφηβικό ελαφρυντικό και δόθηκε η ποινή των τριών μηνών φυλάκισης , σε τέσσερις συντρόφους δόθηκε η ποινή των οκτώ μηνών, στον ένα από αυτούς έντεκα μήνες και δέκα μερες , σε έναν από αυτούς οχτώ μήνες και δέκα μέρες, σε έναν από αυτούς εννέα μήνες, και σε έναν από αυτούς δεκαέξι μήνες. Το συνολικό ποσό του προστίμου ανέρχεται στα 7950 ευρώ και όλοι έχουν τριετή αναστολή.

         

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ

Η κατάληψη αποτελεί μία κοινωνική πρακτική διεκδίκησης. Το κτίριο της κατάληψης Δέλτα κουβαλάει μια τέτοια μακρά ιστορία καταλήψεων και διεκδικήσεων. Οι εργαζόμενοι του άλλοτε ξενοδοχείου δέλτα προέβησαν σε κατάληψη του κτιρίου όταν η διοίκηση του είχε κηρύξει κατάσταση διακοπής της λειτουργίας της επιχείρησης, μετά από τον αγώνα τους κέρδισαν κάποιες θέσεις στο υπηρεσιακό προσωπικό του τει. Εν συνεχεία κατά την περίοδο που το κτίριο λειτουργούσε σαν εστίες, ο φοιτητικός σύλλογος οικοτρόφων “πραξη” είχε προβεί σε κατάληψη το 2004 με τα εξής αιτηματα: εισδοχή φοιτητών, άμεση συντήρηση των δωματιων και εγκαταστάσεων (υδραυλικά, αποχέτευση, θέρμανση, βάψιμο) και επιτροπή διαφάνειας για τους εισαχθέντες. Το τει αδιαφορώντας για τα αιτήματα των οικοτρόφων φοιτητών και θέλοντας να περάσει την ιδιωτικοποίηση της εστίας αποφάσισε να μην μπουν άλλοι φοιτητές και να δώσει στους ηδη διαμένοντες ένα επίδομα στέγασης, επίδομα το οποίο τελικά τους δόθηκε μερικώς.

Απο το 2005 εως το 2007 το κτίριο ήταν εγκαταλελημένο απο το τει. Το 2007 μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις για τον νόμο πλαίσιο και έπειτα από μαζικές συνελεύσεις αποφασίστηκε από αγωνιζόμενους φοιτητές και άτομα από τον ελευθεριακό και αναρχικό χώρο η επαναλειτουργία του κτιρίου μέσω μιας κατάληψης η οποία θα πήγαινε και ένα βήμα παραπέρα, δηλαδή δεν θα στέγαζε μόνο τις ανάγκες των συμμετεχόντων αλλά και τις επιθυμίες τους. Το τει 7 χρόνια μετά την εγκατάλειψη του κτιρίου κατηγορεί την κατάληψη Δέλτα για τις ζημιές τις οποίες είχαν καταγγείλει φοιτητές τόσα χρόνια πριν. Η εγκατάλειψη κατηγορεί την κατάληψη η οποία όχι μόνο επιδιόρθωσε τις ζημιές του κτιρίου και το έκανε βιώσιμο αλλά στέγασε και πολιτικά εγχειρήματα, εργαστήρια δημιουργίας και στάθηκε δίπλα σε κοινωνικές ομάδες των δυσμενέστερων ταξικά. Ένας χώρος ο οποίος πάντοτε πρωοθούσε την κοινωνική αλληλεγγύη αντιπαραβάλοντας την μπροστά στον κοινωνικό κανιβαλισμό και έδρασε με βάση τις αρχές της αντιιεραρχίας και της αντιεμπορευματικότητας ενάντια στον καπιταλισμό και στο κράτος του.

Όντας λοιπόν η κατάληψη Δέλτα ένα πολιτικό εγχείρημα με πολυεπίπεδη δράση και ως μέρος του ριζοσπαστικού κινήματος αποτελεί για το κράτος έναν απο τους στοχοθετημένους εχθρούς του που θέλει να αφανίσει. Επιδιώκοντας αυτό μέσω της εκκένωσης της βρήκε τον τρόπο να δείξει πόσο καλά ξέρει να παίζει το παιχνίδι του αποπροσαναταλισμού της κοινωνίας, στήνοντας ένα ‘’φθηνό’’ σόου αλλά κατά τα άλλα ακριβοπληρωμένο. Με αναρτημένα βίντεο της εισβολής των κάθε λογής μπάτσων στο επίσημο διαδικτιακό τόπο της αστυνομίας, με διμοιρίες των ΜΑΤ οι οποίες φυλάνε εδώ και 4 μερες το κτίριο περιμετρικά, μια φαντασμαγορική επιχείρηση της αστυνομίας  χωρίς να έχει τα αποτελέσματα που ανέμενε, παρουσιάζοντας σαν όπλα αντικείμενα τα οποία είχαν συγκεκριμένη χρήση μέσα στο κτίριο όπως π.χ το τσεκούρι το οποίο παρουσιάζεται στα κατασχεμένα αντικείμενα, η χρήση του οποίου ήταν για τις ξυλόσομπες, κατι το οποίο είναι καταφανές και από τις φωτογραφίες των ίδιων των μπάτσων, ένα τσεκούρι ανάμεσα σε χώματα και πριονίδια.

            

Όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου παρέλασε από την κατάληψη και εσπασε, κατέσχεσε κουμπαράδες σε σχήμα γουρουνιού (πιθανόν για να φλερτάρει), γομολάστιχες και ξύστρες, εισέβαλε στο παιδικό δωμάτιο και χόρεψε τσιγκολελέτα. Πέρα τώρα από αστεϊσμούς αυτό το κρεσέντο αστυνομικής διάνοιας απήγαγε συντρόφους μας και τους οδήγησε σε δίκη κατ΄ εντολή μάλιστα του υφισταμένου των κεφαλαιοκρατών και πρωθυπουργού αντώνη Σα(χλα)μαρά προβάλλοντας το δόγμα της μηδενικής ανοχής και πάταξης της ανομίας. Από την πλευρά μας εμείς έχουμε να πούμε πως δεν πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τον ολοκληρωτισμό, ο ολοκληρωτισμός είναι ήδη εδώ με την πιο άγρια μορφή, αν ο Σα(χλα)μαράς  δηλώνει μηδενική ανοχή σε όποιον αντιτίθεται πολιτικά στα συμφέροντα των ευηπόληπτων μεγαλοεπιχειρηματιών φοροφυγάδων αφεντικών του, εμείς δηλώνουμε μηδενική ανοχή στις συνθήκες εξαθλίωσης, άγριας φτωχοποίησης και του θανάτου που προσφέρει απλόχερα ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός και το κράτος. Μηδενική ανοχή στις προσπάθειες καταστολής καταλήψεων και αυτοοργανομένων αναρχικών εγχειρημάτων και ανομία όσον αφορά τη δράση μας προς υπεράσπιση αυτών.

          

Δεν είμαστε διατεθιμένοι να παζαρέψουμε για τα αυτονόητα, το δικαίωμα του ανθρώπου στην στέγη είναι κάτι το οποίο παραμένει αδιαπραγμάτευτο όσο και αν αυτοί οι χαλεποί καιροί που ζούμε και οι ινστρούχτορες τους το αμφισβητούνε, όταν τόσος κόσμος εξωθείται στην αυτοκτονία από την φτώχεια, όταν τόσοι άστεγοι πεθαίνουν κάθε χειμώνα από το κρύο και όσο αυτά τα φαινόμενα οξύνονται, δεν νοείται να υπάρχουν κτίρια άδεια τα οποία να στέκουν και να ρημάζουν καταμεσής, σε αυτήν την δραστηριότητα της κρίσης και στο αλισβερίσι της αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω. Αυτήν ακριβώς την δραστηριότητα της κρίσης πρέπει να την εκμεταλευτούμε και με βάση την ταξική αλληλεγγύη των καταπιεσμένων και των απόκληρων αυτού του κόσμου να αυτοοργανωθούμε, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας χτίζοντας ουσιαστικές σχέσεις που θα γίνουν επικίνδυνες για το υπάρχον. Και αυτό είναι το στοίχημα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας αλλά να μπορούμε να τις εμπιστευτούμε και στους συντρόφους μας. Η κατάληψη είναι μία πρακτική κοινωνικά νομιμοποιημένη και όταν δεν προσπαθείς να στεγάσεις μόνο το κεφάλι σου αλλά και τις ιδέες σου είναι ένας από τους τρόπους να επιτεθείς στην οδηνηρή πραγματικότητα του καπιταλισμού.

ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΣΑΜΑΡΑ...

( κατά τα άλλα μια δίκη χωρίς πολιτικά χαρακτηριστικά )

Όσον αφορά τη δίκη των συντρόφων μας ήτανε για εμάς η αρχή ενός καινούργιου εκδικητικού κύκλου αντιμετώπισης του κράτους απέναντι σε ανθρώπους που πορεύοναι ενάντια σ’ αυτό και σπάνε τον κοινωνικό καθωσπρεπισμό του. Απροκάλυπτα, ζητώντας ο δικηγόρος που ορίστηκε από το τει, να αποδοθούν οι βαρύτερες δυνατές ποινές ως προς παραδειγματισμό για να μην ξαναγίνουν καταλήψεις(!), καθώς και με τη συνέχιση της κράτησης των συντρόφων μας μετά την αναβολή της δίκης. Αντιλαμβανόμενοι όλο αυτό το πλαίσιο δε μας προξενεί καμία εντύπωση το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της δίκης μέσα στην αίθουσα βρισκόταν όλη η ηγεσία της ελ.λας βορείου ελλάδος, όπως επίσης και ότι με εντολή εισαγγέλεα δεν επιτρεπόταν η είσοδος αλληλέγγυου κόσμου όχι μόνο στην αίθουσα αλλά ακόμα και στο κτίριο. Τέλος, η κεκαλυμμένη αγόρευση της εισαγγελέος ως προς το γεγονός ότι δεν δικάζονται οι ιδέες παρόλο που πρότεινε την κατηγορία της οπλοκατοχής από κοινού – επειδή όπως είπε μοιράζονται τα πάντα από κοινού και παίρνουν όλες τις αποφάσεις από κοινού, εμάς το μόνο που μας δείχνει είναι ότι μας γίνεται για ακόμα μια φορά ξεκάθαρη η αναξιοπρέπεια και η ξεφτίλα τους.

Είμαστε ένοχοι για το γκρέμισμα των τοιχών της αποξένωσης, για την θέρμη που πηγάζει από την αυτοοργάνωση και τη συλλογική ζωή, και για το κατα συρροή έγκλημα της πορείας μας προς τα αχαρτογράφητα της ελευθερίας.

Και με αυτή την ενοχή θα πορευτούμε.

Ό,τι και να γίνει η Δέλτα για πάντα κατάληψη θα μείνει

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΕΛΤΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 16/9/12

Κείμενο συντρόφων κατάληψης Δέλτα

Ζούμε όλοι μας μέσα σε ένα οικονομικοπολιτικό σύστημα, ασφυκτικά κλειστό και ανελεύθερο, το οποίο υπερασπίζεται με κάθε τρόπο τα συμφέροντα των αφεντικών, παντός είδους, των από πάνω.

Από την άλλη πλευρά της ζυγαριάς, βρίσκονται οι καταπιεσμένοι, όλοι όσοι αντιμετωπίζουν καθημερινά το πρόβλημα της επιβίωσης. Το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, που βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης, δέχεται καθημερινά επίθεση από την ολιγομελή τα΄ξη των αφεντικών, μέσω των προστατών του πλούτου τους, τους εντολοδόχους τους, το κράτος και την εξουσία. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, με την αινούργια οικονομική κρίση που εφηύραν τα αφεντικά, η οποία δεν είναι παρά μια προφανής αναδιάρθρωση και εκ νέου συσσώρευση του πλούτου προς οφελός τους, καθώς και μια προσπάθεια ολοκληρωτικού ελέγχου κάθε πτυχής της κοινωνίας, όλο και περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν τον εαυτό τους σε απελπιστική κατάσταση και αποφασίζουν να πάρουν της ζωές τους στα χέρια τους.

Αποφασίζουν έτσι να δημιουργήσουν αδιαμεσολάβητες κοινωνικές δομές, μακριά από τις εκβιαστικές λογικές του κεφαλαίου και των σχέσεων που ορίζονται από το χρήμα.

Εμείς ως άτομα που, κινούμαστε στα πλαίσια του ευρύτερου αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου, είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή ιδιοκτησίας  και εμπορικών, οικονομικών σχέσεων. Στηρίζουμε τους χώρους και τις ομάδες, οι οποίοι λειτουργούν με γνώμονα την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, την αντιιεραρχία και την αντιεμπορευματικότητα. Τέτοια εγχειρήματα είανι οι καταλήψεις, τα σ τέκια και τα κοινωνικά κέντρα.

Η κατάληψη Δέλτα έναι ένα από αυτά, ένα ανοιχτός, κοινωνικός και πολιτικός χώρος με αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά. Μέσα στην κατάληψη λειτουργούν διάφορα ανοιχτά, αυτοδιαχειριζόμενα εργαστήρια (φωτογραφία, βιτρό, μεταξοτυπία), ομάδες αυτομόρφωσης, βιβλιοθήκη, ανοιχτό γυμναστήριο, μεταφραστική ομάδα, αυτοοργανωμένο τυπογραφείο, ελεύθερα μαθήματα χορού και παιδότοπος, ενώ πραγματοποιούνται και ανοιχτές πολιτικές εκδηλώσεις και συζητήσεις, προβολές, συντροφικές κουζίνες, καθώς και αυτοοργανωμένες, αντιεμπορευματικές συναυλίες. Στις εκδηλώσεις αυτές συγκεντρώνονται χρήματα, τα αοποία διατίθενται για την ενίσχυση διαφόρων ριζοσπαστικών αγώνων και άλλων κινηματικών αναγκών.

Η κατάληψη Δέλτα, όπως και πολλοί άλλοι πολιτικοί χώροι, αποτελούν κομμάτι ενός ευρύτερου αντιεξουσιαστικού – αναρχικού κινήματος , το οποίο λειτουργεί ανταγωνιστικά και εχθρικά απέναντι στο κοινωνικοπολιτικό σύστημα και μάχεται για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση και για αυτό το λόγο δέχονται και την ακατάπαυστη επίθεση του κράτους και της εξουσίας. Ιδιάτερα τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες ενός οργίου καταστολής ενάντια σε ομάδες και χώρους, όχι μόνο στην ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Τα εγκαταλελημένα κτήρια, είτε ανήκουν στο δημόσιο, είτε ανήκουν σε ιδιώτη, μέσα σε αυτό το κλίμα της φτωχοποίησης της κοινωνίας, στέκονται προκλητικά, όταν γύρω μας υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που στερούνται τη βασική ανάγκη της στέγασης. Εμείς, ως αναρχικοί, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στις προσπάθειες των ανθρώπων για κατάληψη ....χώρων και διαμόρφωσή τους σε ζωτικούς χώρους.

Όσο η παρουσία μας ενοχλεί, τόσο θα στοχεύουν στον αφανισμό μας. Εμείς από τη μεριά μας  θα αρνούμαστε τις κατηγορίες που μας επιρρίπτουν οι αρχές και γελάμε με τις σκευωρίες που πλάθουν εις βάρος μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως οι μπάτσοι προσπάθησαν να μας χρεώσουν τη μόνιμη διαμονή μας την κατάληψη Δέλτα, ενώ εμείς είχαμε δηλώσει τις διευθύνσεις των μόνιμων κατοικιών μας.

Τέλος, ενώ θεωρούμε ολίγον τι ανούσια την αναφορά του θέματος του σωματικού ελέγχου, παρά την άρνησή μας και της βίαιης αποκόμισης των αποτυπωμάτων μας και δε θα ζητούσαμ από ακμία αρχή να επιληφθεί του θέματος, θέλουμε απλά να δείξουμε πως αυτή είναι η δημοκρατία τους  και για μια ζωή θα μας βρίσκουν απέναντί τους.

αλληλεγγύη και δύναμη...

Κείμενο σχετικά με την “εκκένωση” της Κατάληψης Δέλτα (Θεσσαλονίκη)

Η κατάληψη Δέλτα είναι ένας ανοιχτός κοινωνικός-πολιτικός χώρος.Αποτελεί μόνιμη στέγη και τόπο συνεύρεσης-συζήτησης-δράσης για πολύ κόσμο που σκέφτεται και δρά επαναστατικά, ενάντια στην καταπίεση που γεννά το σύστημα.Στο κτήριο στεγάζονται υποδομές όπως βιβλιοθήκη, τυπογραφείο, γυμναστήριο, διάφορα εργαστήρια δημιουργίας, παιδότοπος, χώρος συναυλιών κ.α. Επίσης συστεγάζεται το κινηματικό ραδιόφωνο Radio Revolt καθώς και άλλες ομάδες/συλλογικότητες.

Έχουν πραγματοποιηθεί εκδηλώσεις πολιτικού, πολιτισμικού χαρακτήρα ,αλληλεγγύης σε πολιτικούς κρατούμενους κ.α. Για όλους αυτούς τους λόγους η κατάληψη Δέλτα αποτελεί στόχο για το κράτος και όπως και στο παρελθόν έχουν γίνει αρκετές απόπειρες καταστολής της δρασης της, έτσι και τον τελευταίο καιρό υπήρχε πίεση από τη μεριά του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης προς τη ΔΕΗ για τη διακοπή του ρεύματος του κτηριου.

Σήμερα 12/9/2012 νωρίς το πρωί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενοι από ΕΚΑΜ, ΜΑΤ, Ζητάδες και ασφαλίτες εισέβαλαν στην κατάληψη Δέλτα καταστρέφοντας την κεντρική πόρτα.Συνέλαβαν 10 συντρόφους που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή μέσα στο κτήριο.Προέβησαν σε φθορές στο κτήριο και στις υποδομές του, κατέσχεσαν χρήματα, εξοπλισμό και προσωπικα αντικείμενα και στη συνέχεια σφράγησαν την είσοδο της κατάληψης.Αλληλέγγυος κόσμος που συγκεντρώθηκε σε κοντινή απόσταση και επιχείρησε να προσεγγίσει την κατάληψη αποθήθηκε από τα ΜΑΤ με αποτέλεσμα την προσαγωγή 4 ατόμων που εγκλωβίστηκαν σε διπλανό μαγαζί.Οι τελευταίοι 4 προσαχθέντες είναι ελεύθεροι, επίσης δεν υπάρχουν τραυματισμοί από τη συμπλοκή.

Η κατάληψη Δέλτα είμαστε όλοι εμείς, οι συνειδήσεις και οι διαθέσεις μας δεν καταστέλλονται.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ

10, 100, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

Κατάληψη Δέλτα, αλληλέγγυοι/ες

.

Προ ολίγων ημερών υπέπεσε στην αντίληψή και στα χέρια μας διαβιβαστικό (τμήμα του οποίου φαίνεται παραπάνω στη φωτογραφία), που αναφέρεται σε δύο άτομα για παραβάσεις του π.κ., με έναν εξ αυτών να δηλώνει ως διεύθυνση μόνιμου τόπου κατοικίας την Αχαρνών 82, Αθήνα, και μάλιστα χαρακτηριστικά μέσα σε παρένθεση αναφέρεται «κτίριο που τελεί υπό κατάληψη», δηλαδή τη Villa Amalias. Το περί ου ο λόγος στοιχείο, που είτε προέκυψε από την κατάθεση του συλληφθέντα, έχοντας ιδία γνώση ή έπειτα από παρότρυνση κάποιου δικηγορίσκου (έχει ξανασυμβεί και στο παρελθόν), είτε από τη διάθεση των αστυνομικών αρχών να προσδώσουν  στην κατάθεση έναν παραπάνω λόγο ανησυχίας και επικινδυνότητας του υποκειμένου προς τις δικαστικές αρχές, ειλικρινά μας αφήνει αδιάφορους ως προς τη σοβαρότητα του θέματος, πλην όμως διερωτώμενους για το αν υπάρχει κάτι άλλο από πίσω. Να το ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το σημείο πως σε καμία περίπτωση δε θέλουμε να «δώσουμε» με αυτήν μας την κίνηση τον «υποτιθέμενο κάτοικο» της Αχαρνών 82, για αυτό και αποκρύπτουμε τα στοιχεία της ταυτότητάς του από τη βορά της κοινής θέας, μιας και η αστυνομία σίγουρα γνωρίζει ότι η διεύθυνση αυτή, ως τόπος κατοικίας του, δεν ισχύει. Ας μη στρουθοκαμηλίζει επ’ αυτού.

Οι καιροί, εδώ και ανυπολόγιστο πλέον χρόνο, είναι χαλεποί και οι άνθρωποι ολοένα και περισσότερο πονηροί. Ποτέ δε γνωρίζεις για τι και πως, με ποιο τίμημα, από ποιο ιδεολογικό υπόβαθρο και σε τι βάθος, μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει μια ανυπόστατη πληροφορία, για να προκαλέσει  και να επιτύχει την εκάστοτε φαντασίωσή του και τον εκάστοτε σκοπό του.

Εν προκειμένω «οι γαμπροί της Villas» είναι πολλοί. Από το κράτος που θέλει να δείξει  έργο προχωρόντας  το ολοκληρωτικό του σχέδιο για πλήρη έλεγχο των πάντων, και δη αυτών που τάσσονται εχθροί του. Από το δήμο, που το φιλέτο της Αχαρνων να παραμένει στα χέρια των καταληψιών και όχι στα χέρια κάποιου κατασκευαστή και στις τσέπες του δήμου. Από τις επιτροπές των «αγανακτισμένων» ρατσιστών κατοίκων της περιοχής, που η Villa και οι άνθρωποί της στέκονται ένα ακόμη εμπόδιο στο να μη μετατραπεί η περιοχή σε σύγχρονο καναδά (αύγουστος 1918 – ρατσιστικά πογκρομ καναδών προς τους slackers, δηλαδή τεμπελχανάδες έλληνες μετανάστες), μέχρι τα φασιστάκια όλων των ειδών, που θέλουν για ευνόητους λόγους τη μη ύπαρξή μας... όπως και εμείς φυσικά για αυτούς.

Οι καιροί είναι χαλεποί και οι άνθρωποι ακόμη πιο πονηροί. Αφορμές θα υπάρξουν ή θα εφευρεθούν από όλους αυτούς, ούτως ώστε να ξεφορτωθούν χώρους σαν τη Villa. Αλλά, το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό, η Villa, και η κάθε Villa, δεν είναι τέσσερα ντουβάρια (σαν τα κεφάλια των «γαμπρών»), από τσιμέντο και τούβλα. Η Villa, και η κάθε Villa, είναι το σώμα και η ψυχή όλων αυτών των ανθρώπων που τη στήριξαν, τη στηρίζουν και θα τη στηρίξουν και θα πολεμήσουν γι αυτή. Και είμαστε πολλοί. Και γινόμαστε ολοένα περισσότεροι.

Villa Amalias - 3/9/12